بازار تبریز

بازار تبریز بزرگ‌ترین بازار سرپوشیده جهان و یکی ازشاهکارهای معماری ایرانی است. این بازار در سال ۱۱۹۳ هجری قمری بر اثر زلزله با خاک یکسان شد، اما طولی نکشید که به همت مردم شهر بازسازی شد.

بازار تبریز هم اکنون به طول یک کیلومتر بزرگ‌ترین مجموعه به هم پیوسته و مسقف دنیاست و در سال ۱۳۵۴ در فهرست آثار ملی ثبت شده‌است.

طاق‌ها و گنبدهای مقرنس بلند آن، سازه‌های آجری به هم پیوسته، آرایش مغازه‌ها، کثرت تیمچه‌ها، وجود انواع مشاغل و تعداد زیادی  مدرسه و مسجدکه در کنار سرا‌های بازرگانی قرار گرفته‌اند، این بازار را نمونه‌ای عالی از محیط تجارت و زندگی اسلامی و شرقی ساخته‌است. سبک معماری، کثرت سراها و تیمچه ها و وجود تعدادی مدرسه و مسجد نیز به این مجموعه اهمیت و امتیازی خاص داده اند. از تاریخ بنای اولیه مجموعه بازار تبریز اطلاعی در دست نیست لیکن اکثر مورخین و جغرافی نویسان و جهانگردان اسلامی و خارجی که از قرن چهارم هجری تا عهد قاجار از تبریز دیدن نموده اند اسناد مهم و مدارک ارزنده ای را درباره بازار و وضع بازرگانی تبریز ارائه داده اند. از مقدسی ـ یاقوت، مارکوپولو، ابن بطوطه، حمدالله مستوفی، کلاویخو، جان کارت رایت انگلیسی، شاردن، جملی کاردی جهانگرد ایتالیایی و دهها سیاح و مورخ دیگر مطالب جالب توجهی به جای مانده که دال بر اهمیت مجموعه بازار در دوره های مختلف بوده است. وجود مدارس و مساجد تاریخی مهم و معروفی چون مسجد جامع، مدرسه حاج صفرعلی، مدرسه صادقیه در این بازار نیز گواه بر پیشینه تاریخی این مجموعه بنا می باشد. بازار کنونی تبریز مربوط به اواخر زندیه (یعنی بعد از زلزله ای که در سال 1193 هجری قمری روی داد) و عصر قاجار می باشد. در زمان عباس میرزا که تبریز ولیعهد نشین و دارالسلطنه گردید. سراها و تمیمچه ها و بازارهای عالی تازه ای احداث شد. بازار تبریز با طاقها و گنبدهای بلند آجری شامل بازار امیر، بازار کفاشان، راسته بازار، بازار حلاجان، یمینی دوز بازار، راسته کهنه، بازار حاج محمد حسین، بازار مشیر، بازار دلاله زن بزرگ، بازارچه صفی، بازار امیر ابوالحسن سرای حاج رسول، سرای حاج میرزا علی نقی، تیمچه و سرای شیخ کاظم، تیمچه حاج صفرعلی، تیمچه و دالان میرزا شفیع، تیمچه ملک، ... که به اختصار چند اثر اشاره می شود. بازار تیمچه امیر یکی از شاهکارهای جالب معماری و با شکوه ترین تیمچه های بازار تبریز به حساب می آید. تیمچه حاج صفرعلی بنائی است معظم که بانی آن حاج صفرعلی خوئی بازرگان معروف معاصر فتحعلی شاه قاجار می باشد. تیمچه مظفریه ـ تیمچه مظفریه نیز یکی از زیباترین بخشهای بازار است که حاج شیخ جعفر قزوینی تاجر سرشناس دوره ناصرالدین شاه آن در سال 1305 ساخته بود و به مناسبت حضور مظفر الدینمیرزا ولیعهد وقت دراین تیمچه به نام مظفریه نامگذاری کرد.

گذشته تاریخی

شهر تبریزبه مناسبت قرار گرفتن در مسیر جاده ابریشم از دیرباز مرکز مبادله کالا میان  خاور دور و اروپا بوده است و وصف بازار‌های آن در خاطرات بسیاری از بازرگانان و جهانگردان آمده‌است.       ابن بطوطه سیاح مغربی در سال ۷۳۱ ه.ق و تا ورنیه در سال ۱۰۴۶ ه.ق از این بازار دیدن کرده و در گزارش سفر خود آن را ستوده‌اند.شاردن جهانگرد فرانسوی نیز تبریز را دارای عالی ترین بازارهای  آسیا خوانده است.                                                                                            

  بخش‌ها

 View Raw Image" jquery1215933786328="13">

View Raw Image" jquery1215933917625="13">

ایمیل مدیر: E-mail:[e-mail]

راسته‌های معروف بازار تبریز عبارت‌اند از: بازارامیر،پشت بازار امیر ،اوچ تیمچه لر(سه تیمچه ها)، بازارکفاشان، بازار حرمخانه، راسته بازار، یمنی دوز بازار، بازار حلاجان، قیز بستی بازار، بازار سرا جان، راستهٔ کهنه یا قدیم، بازار کلاهدوزان، دلاله زن بازار، بازار صادقیه، بازارمسگران، بازار حاج محمد حسین، بازارمشیر، بازارچهٔ شتربان، بازار صفی، بازار میر ابوالحسن، بازار شیشه گر خانه، رنگلی بازارچه (بازارچهٔ رنگی) و بازارچهٔ خیابان، کشمشچی بازار، ایکی قاپیلی (دودری)، دله زن.

بزرگ‌ترین گنبد این بازار، گنبد تیمچهٔ مظفریه‌است.

در همهٔ این بازارها تیمچه‌ها و سرای‌ها و چهارسوهایی هست که حجره‌ها و مغازه‌های آنها مرکز عمده فروشی اجناس گوناگون داخلی و خارجی است.

اغلب تیمچه‌ها و سرای‌ها سه طبقه‌اند، طبقهٔ زیرین مخصوص نگهداری کالا یا به عبارت دیگر انبار مال التجاره‌است، طبقهٔ دوم تجارتخانه و محل کار و طبقهٔ سوم بیتوته و استراحت.

اگر چه اکنون اکثر حجرات طبقهٔ سوم تیمچه‌ها و سرایها نیز مبدل به دفتر کار بازرگان شده‌است اما سابقاً که وسائل نقلیه بازرگانان این گونه فراهم نبود، بازرگانان ناچار بودند همیشه نماینده‌ای برای خرید و فروش کالا در محل داشته باشند آن نماینده در اتاق فوقانی تجارتخانهٔ خود بیتوته می‌کرد. یعنی این سرایها و تیمچه‌ها هم محل کار آنها بودند و هم محل اقامت و استراحتشان.

حمام کردشت

حمام کردشت

یکی از آثار تاریخی روستای کردشت در بخش مرکزی شهرستان جلفا می باشد.

این بنا سالانه پذیرای هزاران نفر از گردش گران داخلی و خارجی است.

موقعیت

حمام کردشت در حاشیه ی جنوبی رود ارس و در ناحیه ی شرقی شهرستان جلفا واقع شده است.

قدمت

قدمت این بنا به اواسط دوره ی صفویه و زمان سلطنت شاه عباس صفوی (سومین و قدرتمند ترین پادشاه صفوی) می رسد. این بنا در دوره ی قاجاریه

مرمت گردیده است و از آن به بعد به شکل فعلی باقی مانده است.

تاریخچه

حمام کردشت در زمان سلطنت شاه عباس صفوی و به دستور وی احداث گردید. این بنا در دوره ی صفویه حمام خانی بود و فقط پادشاهان حق استفاده از آن را داشتند. ولی پس از دوره ی صفویه و در آغاز دوره ی قاجاریه ، این بنا به دستور پادشاه وقت (اقا محمد خان قاجار) تغییراتی را به خود دید و از آن پس برای استفاده ی عموم مردم دایر گردید. اما پس از گذشت چندین سال و به دلیل رسیدگی نشدن به این حمام ، این بنا در معرض تخریب قرار گرفت و مردم دیگر از آن استفاده نکردند و این حمام به حمامی متروطه مبدل گشت. پس از این تاریخ این بنا به یکی از ابنیه ی تاریخی آذربایجان تبدیل شد و مورد بازدید علاقه مندان قرار گرفت. امروزه نیز سالانه هزاران نفر از گردشگران از این بنا بازدید می نمایند و این بنا به بنایی مشهور تبدیل شده است.

 

ایمیل مدیر: E-mail:[e-mail]

آسیاب خرابه

آسیاب خرابه یکى از زیباترین مناظر دیدنى آذربایجانشرقى است که در حدود ۲۷ کیلومترى علمدار گرگر (هادى شهر) قرار دارد و در نوار مرزى ایران و جمهورى آذربایجان در ۵ کیلومترى روستاى منجن آباد در حاشیه رود ارس واقع شده است. سابقا در این محل یک باب آسیاب آبى وجود داشت که با استفاده از این آبشار کار مى کرد. اما در حال حاضر خرابه اى بیش از این آسیاب باقى نمانده است. به همین دلیل به نام آسیاب خرابه معروف شده است. آب این چشمه زیبا و زلال از کوه کیامکى‏‎‎، یکى از کوههاى بلند بین منطقه دیزمار غربى ارسباران و شهرستان مرند و بخش زنوز سرچشمه مى گیرد. در مظهر چشمه این آسیاب درختان انجیر بسیار روئیده است و آب به صورت آبشارى زیبا به سمت دره جریان مى یابد. تمام سطوح دیواره آبشار پوشیده از خزه و گیاهان آبزى است که مناظر دل انگیزى را پدید آورده است. در حال حاضر برنامه هایى به منظور بازسازى این آسیاب توسط میراث فرهنگى و با همکارى سازمان جهانگردى در دست تهیه است که امید مى رود در آینده با اجراى این طرح بر زیبائى این محل افزوده گردد. این فضاى دلگشا که در گوشه اى از دشت بى آب و علف پدید آمده در صورت توجه مسئولان میتواند به یک گردشگاه بزرگ و پر جاذبه بویژه، در فصل تابستان تبدیل شود.

 

ایمیل مدیر: E-mail:[e-mail]